پس از جمع آوری ضایعات فویل آلومینیوم آن ها را در کوره های مخصوص ریخته گری ذوب کرده و آن ها را تبدیل به آنالیز مورد نظر خود نموده، در قالب های مخصوص قرار داده و تبدیل به شمش های آلیاژی که اصطلاحا به آن ها دست ریز نیز می گویند تبدیل می کنند.
آلمینیوم یک فلز غیر آهنی بسیار گران قیمت است که می تواند درآمد زیادی را برای طرح های بازیافت ایجاد کند. ضایعات آلومینیوم عمدتا از دو جریان عمده تولید می شود، خطوط تولید صنعت آلومینیوم و آلومینیوم به عنوان یک محصول فنا ناپذیربعد از استفاده توسط مصرف کنندگان نهایی.در هر دو مورد، بازیافت آلومینیوم به طور گسترده در بسیاری از نقاط جهان مورد توجه قرار گرفته است.
بازیافت ضایعات فویل آلومینیوم فرایندی است که آلومینیوم قدیمی را می توان در محصولات تولیدی فویل آلومینیوم مجددا استفاده کرد. این فرآیند مستلزم ذوب کردن دوباره فلز است که به مراتب ارزان تر و دارای انرژی بیشتری نسبت به تولید مجدد آلومینیوم تازه از طریق الکترولیز اکسید آلومینیوم((AL2O3که باید از سنگ معدن بوکسیت استخراج شود،است.بازیافت ضایعات آلومینیوم تنها ۵ درصد از انرژی مورد استفاده برای تولید آلومینیوم جدید از سنگ خام را در اختیار دارد. به همین دلیل تقریبا ۳۶ درصد از کل آلومینیوم تولید شده در ایالات متحده از ضایعات قدیمی بازیافت می شود. ظروف قابل استفاده مجدد، بزرگترین جزء ضایعات آلومینیوم هستند و بیشتر آن ها به قوطی های آلومینیومی تبدیل میشوند.
در گزارش انجمن آلومینیوم اروپا در سال ۲۰۰۸ در مورد پروفایل آلومینیوم زیست محیطی برای صنعت آلومینیوم اروپا و اطلاعات موجودی چرخه تولید بازیافت را برای فرایندهای تولید و فرآوری آلومینیوم در اروپا را منتشر کرد. این گزارش مجموعه ای از اطلاعات جامع LCI اروپا برای تولید شمش آلومینیوم اولیه و بازیافتی وتبدیل شمش آلومینیوم به محصولات نیمه ساخته یعنی ورق،فویل و محصولات اکسترود شده را ارائه میدهد.
ضایعات آلومینیوم مهم ترین مواد ورودی به فرایند بازیافت است. ضایعات آلومینیوم اغلب به عنوان “ضایعات نو” از فرایند های تولید و “ضایعات کهنه” از مصرف توسط مصرف کنندگان طبقه بندی می شوند.
در طول تولید محصولات نیمه ساخته شده و نهایی ضایعات نو آلومینیوم بوجود می آیند. ضایعات کهنه به محصولاتی که پس از دفع توسط مصرف کنندگان جمع آوری شده اشاره دارد. ضایعات کهنه اغلب بیشتر از ضایعات نو آلوده است. وسایل نقلیه، ساختمان ها و سازه های تخریب شده، مواد بسته بندی دور انداخته شده، لوازم خانگی و اداری، و همچنین تجهیزات ماشین آلات، از منابع بالقوه ضایعات کهنه آلومینیوم هستند.
جمع آوری وجداسازی ضایعات آلومینیوم، به ویژه ضایعات کهنه ، اغلب یک طرح پیچیده است که میلیون ها خانوار، مقامات محلی و منطقه ای،جمع آوری کنندگان کوچک و متوسط و تجار فلزرا درگیر خود می کند. سیاست های زیست محیطی و بازیافت همچنین می تواند تأثیرات قوی بر اثربخشی طرح های جمع آوری داشته باشد.
قبل از اینکه فلز در کوره های ذوب بازیافت شود، ممکن است نیاز به جداسازی بیشتر از قطعه آلومینیوم باشد. جداسازی آلومینیوم در این مرحله می تواند با عملیات مختلف مکانیکی مانند عملیات مغناطیسی، گرانش، ادی کارنت یا سنسور رنگ انجام شود. همچنین با استفاده از روش های اشعه ایکس، می توان از جداسازی بیشتر آلیاژهای مختلف آلومینیوم نیز بهره برد. اغلب آلیاژهای تولید شده و آلیاژهای ریخته گری، هر زمان که ممکن باشد، قبل از فرایندهای مکانیکی جدا می شوند.
برای تبدیل یا بازیافت ضایعات آلومینیوم با ارزش به فلز آلومینیومی مواد ورودی دیگر نیز مورد نیاز است. عناصر آلیاژ برای طیف گسترده ای از ویژگی ها و خصوصیات محصولات آلومینیومی حیاتی هستند. در پالایش ضایعات آلومینیوم، ناخالصی هایی که نمی توانند با جداسازی مکانیکی حذف شوند، از طریق گداختن نمک در کوره های ذوب حذف می شوند.